poniedziałek, 11 maja 2009
Jubiler Obraczki
Mieszkańcy wsi polskiej troszczący się na co dzień o dom, pożywienie i odzież, zajmowali się też zaspokajaniem swoich potrzeb związanych z pozycją i autorytetem w środowisku. Chętnie używano motywu dwu złączonych dłoni symbolizującego nierozerwalną więś kochanków. W piętnastym i szesnastym wieku Włosi używali zaręczynowych pierścionków, które były przeważnie srebrne, obręcz była owalna albo kołowa. Podłoże było prawdopodobnie silnie przesiąknięte wodą, inaczej płynna żywica spływająca z drzew wsiąkałaby w ziemię. PoczątkiNajstarsze oszlifowane i wygładzone płytki bursztynowe znalezione zostały na Wysoczyśnie Leszczyńskiej. . W polskich Sudetach spotykano kiedyś małże perłoródki, które także tworzyły niewielkie perły o niezbyt dużej wartości. Szczególnie w przypadku biżuterii patriotycznej sytuacja miała głębszą wymowę niż noszenie pierścionka z brylantem dla prestiżu. Otrzymane tą metodą złoto na terenie kopalni zostaje przetopione i odlane w sztaby, i w tej postaci przekazane do zakładów rafineryjnych. -
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz